Rozdział 21

Nagle znów zadzwonił mój telefon. Kto ma takie zajebiste wyczucie czasu:

-Słucham?

-Ania. Gdzie jesteś. Myślałem, że wróciłaś późno do domu i jeszcze odsypiasz wchodzę do twojego pokoju, a ciebie nie ma.-powiedział rozkojarzony ojciec.

-Przepraszam. Wczoraj  zasiedziałam się u Mileny gadałam z nią do rana, a potem zasnęłyśmy i dopiero co wstałyśmy.-okłamałam ojca.

-Dobra ja za godzinę mam trening. Masz klucz?- zapytał się mnie

-Nie ale przyjdę na hale po klucz. Nara-rozłączyłam się

Osmany nadal mnie przytulał, a ja się w niego wtuliłam. Minęło trochę czasu. Wypiłam herbatę . Juantorena pakował się na trening, a ja wzięłam prysznic i się przebrałam. Potem rozmawiając o tym jak mamy się zachowywać na treningu ruszyliśmy w stronę hali. Ustaliliśmy, że będziemy zachowywać się jak zawsze.  Na początku postanowiliśmy nie mówić nawet Matejowi. Zachowywać będziemy się naturalnie czyli jak zawszę będziemy się kłócić. My się z Osmanym bardzo lubimy nawet kochamy ale ze względu na to, że mamy podobny temperament i charakter dlatego mamy trudności z dogadywaniem się mniej więcej wygląda to tak, że Osmany zwróci mi na coś uwagę, a ja mu odpowiem dojść ciętą ripostą na co on mi i zaczynamy się przekomarzać. Śmialiśmy się idąc na halę. Cały czas zastanawia mnie czy Juantorena się zmienił. Myślę, że tak. Może oboje wydorośleliśmy?  Może to moje żmudne marzenia, że dorośliśmy żeby być razem. Ale czy to się uda? Jak by nie patrzeć to różnica paru lat. On ma 25, a ja 18. Zastanawia mnie tylko co będzie gdy wrócę do Gdańska? Doszliśmy do hali,a Juantorena znów szepnął mi na ucho:

-Jakaś ty ostatnio zamyślona.

-Bo ja myślę w przeciwieństwie do innych- zgromiłam go wzrokiem.

On tylko się uśmiechnął i powiedział :

-Do zobaczenia na sali kochanie-dał mi całusa i poszedł do szatni.

 Nie żeby coś ale u nas to jest na porządku dziennym nawet jak byliśmy kumplami, a potem kochankami  ciągle mieliśmy jakieś spięcia.

-Co jesteś taka zamyślona?-zapytał Kazyiski podchodząc do mnie.

-Nie no! Jeszcze ten mi gada, że jestem zamyślona. Tak jestem istotą myślącą. Zaskoczony?-zapytałam go zła.

-Chyba masz okres.-zaśmiał się Matej.

-Nie. Miałam 3 dni temu- pokazałam mu język i skierowałam się z nim na halę.

Tam był oczywiście mój ojciec. Trochę się poszwendałam po sali, pokręciłam pod nogami chłopaków, dostałam piłką od Juantoreny. Jakiś taki agresywny się zrobił! No niby moja wina, bo go wyzwałam od     skośnookich, zarośniętych mutantów ale żeby tak od razu rzucać we mnie piłką? Potem już wróciłam z ojcem do domu. Ogarnęłam się napisałam do Juantoreny i Kazyiskiego "Bądźcie o 16 na stoku. Poszalejemy na snowboardach " Ubrałam się, wzięłam snowboard i ruszyłam na stok. Wyglądałam trochę jak debilka idąc przez ulice Trydentu z moją śnieżną deską ale cóż. Potem zobaczyłam czekającego na ławce Juantorene z Kazyiskim i jakąś dziewczyną. Serio? Miałam ochotę rozpierdolić Juantorene, bo myślałam, że to jego dziewczyna. Na szczęście była to dziewczyna Kazyiskiego, a nazywała się Elena. Szybko przypięłam swój snoawboard. Matej ze swoją dziewczyną zjechał już z górki nie czekając na nas, a ja stałam na szczycie stoku z Juantoreną który szepnął mi nagle:

-Lubię jak jesteś taka zazdrosna. O mnie.

-Ja? Nie jestem o Ciebie zazdrosna chyba Cię sutki szczypią-powiedziałam.
Osmany popchnął mnie z górki mówiąc tylko:

-Zjeżdżaj już!

-Jak już zjadę z tej górki to nie żyjesz Osmany ! -krzyknęłam w stronę siatkarza jadącego parę metrów za mną.

Po chwili byliśmy już na dole. Udawałam, że już się nie gniewam za to że prawie siłą zepchnął mnie z tej górki gdy nie byłam gotowa. Pozna prawdziwy gniew Anki,  wjechałam wyciągiem na górę i upewniłam się, że Kazyiski i jego dziewczyna są już dawno w trakcie ponownego zjazdu z góry na swoich snowboardach. Ulepiłam kilka śnieżnych kuleczek i schowałam je za ławką potem na nią usiadłam nagle podjechał do mnie Juantorena pytając się:

-Co się stało, mała?

-Nic. Trochę mnie noga boli i muszę odpocząć przed kolejnym zjazdem.

-Rozumiem.-powiedział  odpinając snowboard i przysiadając się do mnie na ławce.

Zrozumiałam wtedy, że lepszej okazji mieć nie będę i muszę to zrobić teraz. Wyciągnęłam jedną z wielu śnieżek i wtarłam w twarz zdezorientowanemu Juantorenie. Potem zaczęłam uciekać, a on mnie gonił. Jakie mam szanse uciekając przed 2-metrowcem, którego wujek był zawodowym sprinterem? Właściwie zerowe. Nagle chwycił mnie za ramie i przewrócił na śnieg. Zaczęliśmy się turlać i sypać na siebie śniegiem. Miałam go wszędzie (dosłownie). Potem Juantorena przestał i powiedział :

-Dobra. Dość. Mała. - po czym nasze usta zostały złączone pocałunkiem.

Na nasze nieszczęście (chyba po prostu nie umiemy się z Osmanym dobrze ukrywać co było dziwne bo mieliśmy romans przez 6 miesięcy. Ogólnie jego narzeczona nie była zbyt ogarnięta w akcji ale co tam) stał Kazyiski z dziewczyną. Gdy zobaczył całujących się nas krzyknął prawie:

-No nie! To wy znowu!? Od kiedy? - zaczął się jąkać i pytać.

-Od wczoraj-odpowiedziałam Kazyiskiemu otrzepując się ze śniegu i wstając z zaśnieżonej ziemi.

-Ale ty dopiero wczoraj przyjechałaś!- krzyknął prawie na cały głos Matej.

-Jest tempo. No nie?-powiedział z tym cwanym uśmiechem przyjmując, a dziewczyna Mata popukała go tylko w czoło mówiąc:

-Głupku. Przecież to widać od razu, że oni są zakochani w sobie i są razem.

-Ej dobra na którą mamy do tego kina?- zapytałam dziewczynę Kazyiskiego i Mata.

- Na osiemnastą, a co się stało?-zapytała dziewczyna.

-Muszę się przebrać, bo przez tego debila mam wszędzie śnieg powiedziałam patrząc na Juantorene i sprzedając mu tz."kuksańca" w bok.

-Trzeba było nie zaczynać.-powiedział Kubańczyk,

-Ja niby zaczęłam ?!

-Tak ty zaczęłaś-opowiedział przyjmujący.

-To powiedz mi do cholery kto mnie popchnął z tej góry?- zapytałam się go.

-Sama zjechałaś. Nikt Cię nie popychał.

-Kłamca-powiedziałam wystawiając mu język.-Dobra chodźcie do mnie. Przebiorę się, a potem pójdziemy prosto do tego kina. Dobra?-zapytałam wszystkich.

-Jasne.-odpowiedzieli prawie na raz.

Poszliśmy do mnie. Chłopacy i Elena usiedli w salonie i śmiali się w niebo głosy, bo Kazyiski opowiadał im jakąś historię. Ja tylko przebrałam się w łazience i poszliśmy do kina.  Kupiliśmy sobie jedzenie w kinowym barze i obładowani jak cygani wpełzliśmy na salę kinową zajmując miejsca w ostatnim rzędzie. Zamówiliśmy sobie dwie dwu-osobowe kanapy . Na jednej usiadł Kazyiski z Eleną, a na drugiej ja z Osmanym, który objął mnie ramieniem , a ja położyłam na nie swoją głowę. Cały film minął w spokoju, bo był to kryminał. Był tylko jeden śmieszny moment gdy policjant przesłuchiwał żonę denata, a ona powiedziała:

-No wie pan...My z mężem uprawialiśmy seks regularnie w niedzielę między wiadomościami, a filmem wieczornym.... No i wracam wcześniej do domu z pracy....No to  środa była…. Ubrałam się w spódniczkę, a pod tym wiadomo takie białe rajstopy no.....no i wie pan ja się tak podnieciłam przez te rajstopy, że chciałam to zrobić.. No to wchodzę do domu, a mąż leżał na kanapie no to ja się na niego kładę i szepcze mu do ucha "Kochanie może masz ochotę na trochę zabawy?". No a on do mnie z pyskiem, że dziś nie niedziela i żebym się od  odpierdoliła....No i potem no to ja już się do niego nie odzywałam -po czym dalej kontynuowała swój wywód na temat czemu tak działają na nią białe rajstopy.

Zostałam odwieziona przez Osmanego pod blok mojego ojca dlatego, że raczej raz na dwa dni wypadało by w nim zanocować . Pocałowaliśmy się na dobranoc i poszłam w stronę mieszkania ojca. Chwilę z nim pogadałam  jakiś film po czym poszłam pod prysznic, a potem wykończona rzuciłam się na łóżko w, którym od razu usnęłam.

Wstałam rano. Taty nie było. Pewnie był na treningu. Nagle ktoś przekręca klucz do mieszkania ja cała przestraszona stoję na przeciwko drzwi z patelnią w ręku, a tam kto?! No zgadnijcie! Moja matka! Ja od razu na nią z japą :

-Co ty tu robisz? Czemu nic nie powiedziałaś, że przyjeżdżasz? Chcesz żebym na zawał padła?-zapytałam.

-Muszę oznajmić Ci coś z tatą. Poczekamy aż wróci z treningu. Ok?-zapytała mnie matka.

-Jasne.-odpowiedziałam zdezorientowana i wróciłam do swojego pokoju się ubrać.

Ok. 1,5 h później ojciec wrócił, a my w 3 usiedliśmy w salonie. Ostatni raz tak siedzieliśmy jak dowiedziałam się, że rodzice się rozwodzą. Czyli to musi być coś poważnego. Nagle tata zaczął :

* 

Przepraszam za błędy i tą interpunkcję. Co do bloga jeżeli wam się coś nie podoba to na serio nie czytajcie go i nie komentujcie. Mi będzie milej, a was palce od stukania w klawiaturę nie będą boleć. Co do rozdziału sorry, że taki krótki i nijaki. Nie udał mi się. No to co? Następny rozdział (tym razem dłuższy) w następny weekend. Na pewno nie pojawi się on w piątek z racji tego, że zostałam zaproszona na urodziny. Trzymajcie się.