Rozdział 28

Przed przeczytaniem mojego rozdziału chciałabym przeprosić wszystkich, których zirytowało lub wkurzyło moje głupie i aroganckie zachowanie. Zdaje sobie sprawę z tego, że mogłam was urazić. Niestety jestem typem człowieka, który najpierw mówi (lub pisze) to co mu do głowy przyjdzie, a potem myśli i pluje sobie w twarz mówiąc "Jaki z Ciebie niedorozwój" "jak mogłaś tak napisać" etc. Jeszcze raz przepraszam wszystkich, których w jakiś sposób dotknęło moje chamskie zachowanie. Przepraszam obiecuję poprawę. Teraz na poprawę może waszego humoru rozdział. Zdaję sobie sprawę, że jest on lipny ale cóż nie mam weny, nic mi się nie chcę i nie mogę nad niczym zapanować w skrócie w moim życiu zapanował chaos. Następny rozdział pojawi się na przełomie soboty/niedzieli. Miłego czytania .

*

Ja wykorzystałam to, że rodzice Gregora pojechali wyciągnęłam z mojej torby moje 3 bransoletki po czym założyłam je z powrotem na swoją rękę i zaczęłam przenosić swoją walizkę i torbę z pokoju Grześka do mojego, a potem rozpakowałam swoje rzeczy i jak to miałam w zwyczaju wepchnęłam je do szafy. Ok. 13 pojechałam z Grześkiem do galerii. Tam spędziliśmy 2 godziny ale nie powiem. Poszalałam sobie, a Grześ to niezły doradca. Kupiłam sb małą czarną na sylwestra, granatowe conversy za kostkę, jeansowe rurki z Tally Weily. Potem pojechaliśmy do Ergo Areny na trening Łomacza. Grzesiek zniknął w szatni, a ja poszłam na główną płytę boiska gdzie rozgrzewali się już Kazimierczak, Rusek i Kamiński i inni. Najbardziej interesował mnie ten ostatni. Podbiegłam do niego i wskoczyłam mu na barana zakrywając oczy:

-Gosia??

-Nie.-szepnęłam mu do ucha.

-Anka! Wróciłaś.! Ja myślałam, że Ci pieprzeni makaroniarze to Cię porwali.-powiedział przerzucając mnie przez ramie jak wielki, ciężki i gruby worek ziemniaków.

-Jestem cała i zdrowa. Michał. –powiedziałam śmiejąc się.

-Nie boisz się tak zwisać 2,10 nad ziemią?-zapytał się mnie.

-Wierzę, że mnie nie upuścisz.

-Serio?!-zapytał chyba nie dowierzając.

-Serio.

-Jezu! Michał postaw ją jej matka to mnie zabije jak jej głos z głowy spadnie.-powiedział Grzesiek wchodząc na boisko- A o ojcu to nie wspomnę.

-Luz. Ja to tak lubię wisieć. Zresztą Kamiński to mój najlepszy z najlepszych ziomów on mnie nie upuści. Prawda?

-Jasne koleżaneczko.-przybił ze mną piąteczkę.

-Dobra Michałku teraz jak byś mógł mnie delikatnie postawić na ziemię, bo mi troszeczkę niedobrze.

-Rozumiem. –powiedział stawiając mnie na ziemie.

-A teraz gadaj co to za Gośka i czemu ja o tym nic nie wiem.?!- wydarłam się na niego.

-No wieeesz… Poznaliśmy się jak byłaś u tych makaroniarzy. Nie było opcji, żeby Ci powiedzieć. –zaczął się wykręcać.

-Mogłeś napisać esa.-powiedziałam patrząc na niego jak na debila.

-Nie chciałaś mi dać numeru. –odpowiedział siadając na boisku w siadzie płotkarskim

-Też racja.-powiedziałam.

-To co. Może jak już jesteśmy najlepszymi ziomkami to mi go dasz?-zapytał się.

- Gosie  masz kochanie. Nie potrzebny Ci mój numer.- posłałam mu całuska w powietrzu.

-No ale wiesz ja nie chcę od Ciebie numeru w celu puszczania bajery.

-No ja Ci tu dam bajerować z Anką!- powiedział Grzesiek rozciągający się.

-No chodzi mi o to, żebyś mi dała ten numer jak kiedyś bd miał Ci coś ważnego do zakomunikowania.

-Yhymmm... Dobra… Masz.-powiedziałam podając swój telefon z moim wyświetlonym numerem.

Kamiński szybko go zapisał i oddał mi telefon.  Ja usiadłam sobie tylko na jednym z wielu krzesełek od ławki szkoleniowej i looknełam co się dzieje na ciacha.net . Szybko się zaśmiałam i  powiedziałam:

-Ej! Chłopacy posłuchajcie tego! – po czym zaczęłam cytować jeden z artykułów zamieszczonych na tej stronie- ?Bartosz Kurek, który spotykał się niedawno z pewną śliczną blondynką chyba wymienił sobie dziewczynę na uwaga! Starszy model! Co się stało?! Ja się pytam! Co się dzieję , z tym Kurkiem, że z ładnej młodej naturalnej blondynki zmienił dziewczynę na starą, tlenioną i malowaną szpachlą kobietę. Tak kobietę, bo dziewczyną 30 latki nazwać nie można. Pod spodem możecie znaleźć kilka ich zdjęć.”-kończąc czytać ten artykuł turlałam się już po podłodze razem z Żalińskim ze śmiechu.

-No co może się charakter liczy…-starał się usprawiedliwić go Kamiński.

-Jeszcze słowo, a nie będziemy już ziomkami.-powiedziałam patrząc na niego z grymasem na twarzy. Siedziałam odwrócona od wejścia na halę i mówiłam do Grzesia-Wgl to Gregor mam nadzieję, że poślecie  mu takie gwoździe, że nie będzie mógł wstać z tego boiska.

-Anka….-starał się mi przerwać swoją wypowiedź.

-Nie no ja tam mu życzę jak najlepiej z tą…. Nawet nie wiem jak ją określić… Chyba nie mam, aż takiej bujnej wyobraźni…- znów zaczęłam razem z Żalińskim śmiać się wniebogłosy i turlać ze śmiechu.

-Anka…

-Cicho! Grzesiu! Tylko, że wiesz chcę żeby poczuł co to znaczy zawiedzenie i rozczarowanie.

-ANKA! DO CHOLERY! ON ZA TOBĄ STOI! –wydarł się Grzesiek.

-Jpdl.-odwróciłam głowę i napotkałam się z łydkami Kurka- Heeej.-przeciągnęłam.

-Cześć Ania….-powiedział niskim głosem

Ja tylko wstałam otrzepałam spodnie i znów usiadłam na ławkę ale długo nie było dane mi siedzieć, bo oczywiście po woli do hali wchodził Winiarski i Atanasijević z, którym musiałam się oczywiście dobrze wyściskać.  Nagle dobiegł mnie dźwięk SMSa. Numer Kurka. Dziwne! Otworzyłam wiadomość i przeczytałam wiadomość ”Musimy pogadać przyjdź do łazienki. Męskiej.”

Spojrzałam się po siatkarzach Skry i stwierdziłam, że Kurka nigdzie nie ma wstałam z krzesła i poszłam do łazienki. Nie zwracając uwagi na pytającego mnie Grzesia i trenera Trefla gdzie idę. Rzuciłam tylko „zaraz przyjdę.” I poszłam do łazienki. Otworzyłam drzwi męskiej łazienki i poczułam się tam dziwnie. Weszłam do łazienki, a tam na mnie czekał przyjmujący:

-Co ode mnie jeszcze chcesz?- zapytałam opierając się o jeden ze zlewów.

-Pogadać. Musimy sobie wyjaśnić parę spraw.

-Ja już nie mam co z tobą wyjaśniać.-powiedziałam patrząc na niego pewnie.

-Masz, Choćby ta sprawa tego artykułu. To nie jest moja dziewczyna.

-Nie. Jasne. To twoja koleżanka. Może taka sama jak ta, która wtedy odebrała połączenie gdy do Ciebie dzwoniłam?-zadrwiłam z niego po czym nerwowo się zaśmiałam.

-To nie tak. Zdradziłem Cię tylko 1 raz, a w dodatku ta dziewczyna w tym artykule to moja siostra cioteczna. –powiedział krzyżując ręce.

-Ale mnie zdradziłeś. Nie ważne czy to raz, czy dwa czy milion. Ważne, że zawiodłeś moje zaufanie.-powiedziałam spokojnie i pewna siebie.

- Może ty mnie nie zdradziłaś?-zadrwił teraz ze mnie.

-Nie. Nie zdradziłam Cię, jak jeszcze nie wiedziałam, że mnie zdradzasz. Jak ta dziewczyna odebrała to Cię zdradziłam.- powiedziałam patrząc mu prosto w oczy.

-Wiesz, że mi na tobie zależy. Wiem, że spaprałem ale może moglibyśmy…?-powiedział zbliżając się do mnie.

-Nie. Bartek nie. Ja zrozumiałam, że to nie ma sensu, że ta odległość nie ma sensu, że to wszystko jest takie zagmatwane. Zresztą rozmawiając ze mną przez telefon powiedziałeś, że zdradziłeś mnie wielokrotnie, a nie raz.

-To było przez nerwy.

-Bartek. Ja już nie widzę dla nas szans. Możemy się przyjaźnić jak dawniej ale nic poza tym. Widocznie ty nie jesteś moim szczęściem, ja nie jestem twoim. Rozumiesz.? Nie jesteśmy sobie po prostu pisani.- powiedziałam otwierając drzwi od męskiej toalety.

-Ania?-zapytał niepewnie Kurek.

-Słucham?-odpowiedziałam.

-Mogłabyś mnie przytulić. Jak przyjaciółka.-popatrzył na mnie tymi swoimi smutnymi oczami.

Ja tylko podeszłam do niego przytuliłam po czym powiedziałam:

-Na trening, a nie się tu lenisz! – krzyknęłam, a sama wyszłam z łazienki i tym razem poszłam do damskiej.

Po 5 minutach wróciłam na hale i patrzyłam jak Luks przeprowadza trening z chłopakami z Trefla, a Nawrocki z chłopakami ze Skry.  Trening minął w miarę szybko tak praktycznie to tylko bawiłam się na telefonie i grałam w Żulionerów. Mówię wam nie ma lepszej zabawy niż grać o 160 000 butelek spirytusu. Potem wychodząc już z Sali zatrzymał mnie Atanasijević:

-Ania!

-Co tam?-zapytałam się.

-Bo wiesz ja z Ćupković’em sylwestra urządzam i chciałem Cię z Konstantinem zaprosić tylko, że wiesz Kostka wezwała potrzeba i tak dalej. Oczywiście Grzesia i Kamińskiego też zaprosiłem.

-Dzięki. Na pewno wpadniemy.  A tak a propos. To kto tam będzie?

-No wiesz Kurek, Wrona, Kłos , Bąku, Kubiak, Zatorski, Ahrem, Winiar, Antiga ogólnie wiesz cała śmietanka siatkarska z partnerkami czy tam koleżankami czy co oni mają.

-Jak bd Zb9 to idę.-zaśmiałam się.

-Przecież ty go nawet….

-Wiem. Beka z niego będzie. To co do zobaczenia na meczu.-powiedziałam przybijając piątkę z Atanasijevićem i idąc na parking przed Ergo Areną.  Wkrótce dołączył do mnie już ogarnięty Gregor i razem pojechaliśmy do domu. Potem zrobiliśmy sobie kolację i cały wieczór praktycznie zalegaliśmy na kanapie.  W końcu zaczęłam:

-Gregor?

-No co?-zapytał jedząc popcorn.

-Bo my dostaliśmy zaproszenie do Bełchatowa na sylwestra. To co pojedziemy?-zapytałam patrząc w ekran telewizora.

-W sumie możemy. Ja miałem zaproszenie do mojego kumpla ale w sumie to chyba wole opcje z Bełchatowem.

-To co jedziemy?-zapytałam

-Spoko.-odpowiedział.

-Dobra idę zadzwonić do Juantoreny i matki, żeby się dowiedzieć kiedy wraca z Włoszech. Dobranoc.-powiedziałam wychodząc z pokoju.

Wpadłam szybko do pokoju i zadzwoniłam do Juantoreny:

-Halo?-odebrał smutny kubańczyk

-Hej. Coś się stało?-zapytałam

-Nic. Gorszy dzień. Jak tam w Polsce?-szybko zmienił temat.

-Nie rozmawiajmy już o mnie. W Polsce jest dobrze. Chcę wiedzieć co się stało.

-Nic. Po prostu zły mecz zagrałem.-powiedział na odczepnego Kubańczyk.

-Przegraliście?-zapytałam go.

-Nie ale trener zdjął mnie z boiska w trakcie meczu.-powiedział smutny.

-Nie łam się. Każdemu może zdarzyć się słabszy mecz.- pocieszałam go.

- Musimy też pogadać ale to nie na telefon.

-To co mam na skype wejść?

-Nie. Jak przyjedziesz do Włoszech to pogadamy.

-Czyli to coś ważnego?-zapytałam.

-Tak.-odpowiedział smutny.

-To trochę na mnie poczekasz jakby nie patrzeć, bo przyjadę dopiero w czerwcu.

-Zobaczymy się szybciej. Jestem tego pewien. Dobra muszę kończyć. Pa.-powiedział Kubańczyk rozłączając się, a ja byłam już pewna, że coś nie jest tak.

Rozłączyłam się, a potem zadzwoniłam do mamy pogadałam z nią na temat mojej 18 i sylwestra. Trochę nurtował mnie temat co chce mi powiedzieć Osmany. Zrobiłam sb gorącą czekoladę, usiadłam na parapecie i jednym słowem zamulałam.