Rozdział 74

Zanim przejdę do rozdziału pozwólcie mi schejtować pewnego anoniama i zjechać go od góry do dołu wzdłuż i wszerz.
Drogi anonimku, który napisałeś mi pod ostatnim rozdziałem "jesteś najbardziej niesłowną osobą jaką kiedykolwiek widziałam :/" Wiesz drogi anonimku jakoś niespecjalnie przejmuje się tymi słowami. Wręcz tacy ludzie jak ty mnie rozbawiają i sprawiają, że jestem jeszcze bardziej zdeterminowana i mam chęć takim osobom jak ty udowodnić głupotę jaką popełniają pisząc bzdury wyssane z palca.   Nie wiem czy masz znajomych i plany jak normalni ludzie na święta czy czekasz po prostu by zdissować osoby w internecie i wyżyć się emocjonalnie na nich za twoje życiowe niepowodzenia,  bo Cię nie znam i nie mam ochoty tego zrobić  ale ja  mam własne życie, plany, przyjaciół i rodzinę i mogę dodać ten rozdział nawet minute przed północą, a tobie nic do tego. Napisałam, że dodam go dnia 26 grudnia. Otóż dzień ten jeszcze trwa. I do godziny 00:00 nikt absolutnie nikt nie może mi zarzucić, że jestem osobą niesłowną i nie wypełniam terminów. Wejdź sobie chociażby na siatkówką pisane i zobacz jakie tam są obsuwy, a im nikt absolutnie nikt nie napisał,że są niesłowne. Chociaż posty nie pojawiały się przez dwa, trzy miesiące. Dopiero o godzinie 00;01 możesz mi napisać takie coś i wiesz wtedy ja Cię poprę i przeproszę, bo miałabyś rację. Ale w tej sytuacji popełniłaś debilizm, idiotyzm, głupotę etc. Ja nie mam ze sobą jakiś problemów i umiem się przyznać , że czegoś nie zrobiłam i zawiniłam ale dziewczyno jak ty mi o 16 piszesz takie komentarze to powodzenia. Pamiętaj, że mam czas do północy. Jeszcze raz pozwolę Cię tu zacytować i przedyskutować zdanie jakie do mnie napisałaś "jesteś najbardziej niesłowną osobą jaką kiedykolwiek widziałam :/"
Widzisz jak już Ci wcześniej napisałam nie możesz stwierdzić do tej jebanej godziny 00;00 że jestem niesłowna do tego nie możesz mi powiedzieć, że jestem najbardziej niestosowną osobą jaką kiedykolwiek widziałaś, bo raz zapewniam Cię, że są ludzie gorsi ode mnie i ja trzymam się terminów a dwa nie widziałaś mnie drogi anonimku więc nie możesz napisać,że mnie kiedykolwiek widziałaś. no chyba, że masz jakieś super zajebiaszcze moce i widzisz kto siedzi po drugiej stronie monitora. Mogłabym tak pisać i pisać ale widzisz o 18 jadę do przyjaciółki, bo mam własne życie i nie będę marnować czasu na roztrząsanie twojej  świątecznej głupoty. Jak nie chcesz to mnie nie czytaj i po problemie. Zresztą bardzo bym Cię prosiła,żebyś napisała mi co pchnęło Cię do tego by napisać taki komentarz na moim blogu, bo nie ogarniam Cię, serio. Także anonimku jak to mówi Kłos "Ju mejd maj dej. " Pośmiałam się trochę dzięki tobie przeanalizowałam twoją wypowiedź i napisałam co o tobie sądzę chociaż i tak bardzo starałam się ze względu na święta, by Cię nie pojechać, bo uwierz to nawet nie 20% moich możliwości. Także czekam na komentarz od Ciebie i życzę wesołych świąt.
Pozdrawiam twoja ZooZoolka.



MIAŁAM DODAĆ ROZDZIAŁ 5 MINUT PRZED PÓŁNOCĄ ALE NIE WIEM CZY WRÓCĘ O TEJ GODZINIE DO DOMU TAKŻE DODAJE TERAZ. CHOCIAŻ SZKODA, BO CHCIAŁAM, ŻEBY ANONIMEK SOBIE POCZEKAŁ.
A pamiętajcie mordki lubię krytykę ale uzasadnioną.
Wesołych ^^ Wam wszystkim

                                                                             *
-Daj spokój lampka wina dla dobrego nastroju. Zanim stąd wyjedziemy będzie pewnie około 19. Więc taka lampeczka to zdąży z nas dwukrotnie wyparować, a za to będzie milej. Atmosfera od razu będzie inna.
-Człowieku co ty ze mną robisz.-westchnęłam biorąc kieliszek w dłoń.
-To co. Za miłe popołudnie we dwoje?-zapytał się i stuknął w mój kieliszek swoim siadając na krześle. Po skończonym posiłku przenieśliśmy się do salonu. Valerio włączył cicho płytę Bruno Marsa i usiedliśmy na kanapie z kieliszkami w dłoni. Wokół było mnóstwo świec, które tworzyły razem bosko pachnącą woń. Gdy Valerio chciał polać nam już po 3 lampce zakryłam swój kieliszek:
-Ja już nie piję. Wiesz,że mielibyśmy ogromne kłopoty gdyby policja nas złapała pijanych?
-Nic się nie stanie.
-Ja już nie piję.Tobie też bym proponowała. Alekno się wścieknie.
-Nie gadajmy teraz o nim. Przecież mieliśmy spędzić dzień we dwoje nie myśląc o tych irytujących ludziach. Tylko ja i ty.-popatrzył się w moje oczy i musnął moje wargi. Robił to coraz zachłanniej,a ja oddawałam każdy jego pocałunek. Nasze języki toczyły ze sobą niezły bój, a ręce Vermiglio jeździły po moich udach i biodrach. W końcu usiadłam na niego okrakiem,a on zdjął mi koszulkę i rzucił ją gdzieś w kąt. Gdy chciałam uczynić to samo z jego powiedział:
-Nie tak szybko.-po czym przeniósł mnie na rękach po krętych schodach do wielkiej sypialni. Na łóżku leżały płatki róż,a w okół łóżka było mnóstwo świeczek. Valerio delikatnie położył mnie na łóżku po czym powiedział z tym szatańskim błyskiem w oku:
-Teraz zrobię tak,że będziesz chciała tylko więcej.
-Zaskocz mnie.-powiedziałam i wbiłam się w jego usta.
Rozgrywający zabrał się za zdejmowanie moich spodni. Potem zabrał się za obcałowywanie mojego brzucha i wspinał się na górę. Gdy dotarł do szyi zebrał moje włosy na jedną stronę i wpił się w moją szyję. Zasysając i gryząc na nich skórę:
-Valerio będę mieć malinkę.
-Zasłonisz włosami.-powiedział i tym razem zabrał się za rozpinanie mojego stanika. Ja pomogłam mu zdjąć jego bluzkę i spodnie. Gdy byłam już w samych majtkach Valerio znów wrócił w górne partię mojego ciała. Zaczął obcałowywać i gryźć moje ramiona po czym znów wrócił do ust. Które zaczął całować i gryźć. Swoim językiem zaczął schodzić na dół całując moje piersi i brzuch. Gdy dotarł do majtek zdjął mi je i rozchylił lekko moje uda. Zaczął delikatnie pieścić moją łechtaczkę. Po czym znów wrócił do piersi przygryzając moje sutki.
-Valerio.-jęknęłam.
On dalej sobie nic ze mnie nie robił tylko obcałowywał wewnętrzną stronę moich ust.
-Proszę Cię, bo zaraz dojdę.-znów jęknęłam.
Ten zdjął swoje bokserki i wszedł we mnie wolno kołysząc biodrami, po czym robił to coraz szybciej. Ja tylko wbiłam się mocno paznokciami w jego plecy. Po wszystkim opadliśmy na łóżko. Chwilę normowaliśmy swoje oddechy:
-Jak doznania?-zapytał się jeszcze ciężko oddychając.
-Jestem cała pogryziona. bolą mnie usta, jestem wykończona. To co robimy jest niemoralne i gdyby wyszedł Ci pierwszy numerek mógłbyś być moim ojcem ale.......To był najlepszy seks w moim życiu. Tylko nie myśl sobie, że jesteś taki dobry. Po prostu miałam mało łóżkowych doznań.
-Hahhahhaha. Nie ma to jak kobiet która po seksie sprowadza mężczyznę na Ziemię. Nie martw się przy mnie twoje doznania się zmienią.
-W to nie wątpię. Nie wiem tylko jak się w szkolę albo rodzicom pokaże.
-Nie będzie tak źle.-powiedział i położył rękę na moim brzuchu.
Odwróciłam się w jego stronę i zapytałam:
-Która godzina?
-Szczęśliwi czasu nie liczą.
-O 19 muszę być w domu.
-Ja też muszę być o 19.30 na kolacji, bo mnie Alekno zabiję.
-Jak mu wytłumaczyłeś te zniknięcie?
-Powiedziałem mu, że muszę załatwić pewne sprawy rodzinne niecierpiące zwłoki i że wrócę najszybciej jak się da, a on na to. Masz być na kolacji z powrotem.
-Miły gość.
-Miły ale surowy.
-Idę pod prysznic.
-Jest tylko wanna.-szepnął mi do ucha.
-To chodźmy razem.
-Mówiłem już, że lubię tak cholernie twoją bezpośredniość. -powiedział i przygryzł płatek mojego ucha po czym udał się ze mną do łazienki. Po wypoczynku w wielkiej wannie w łazience oświetlonej mnóstwem świeczek. Pełnej całusów i wzajemnych ocierań się o siebie wyszliśmy z wanny. Doprowadziliśmy się do porządku po czym uczesałam włosy i z psiukałam się perfumami.
-Widzę, że dobrze się przygotowałaś.-zaśmiał się widząc jak wylewam na siebie perfumy i związuje włosy w kok, a potem przeglądam się swojej malince i pudruje ją by nie było jej widać.
-Podrzucisz mnie do szpitala?-zapytałam się.
-Do Osmanego?
-A do kogo?-zapytałam się.
-Po co ciągle do niego jeździsz. Przecież mówiłaś, że zrobił Ci krzywdę.
-Nic takiego Ci nie powiedziałam.
-Ale to widać. Po co zaprzątasz sobie nim główkę?-zapytał całując mnie w szyję.
-Bo to mój przyjaciel, rzuciła go dziewczyna, miał wypadek. Martwię się o niego.
-Dramatyzujesz. Obchodzisz się z nim jak z jajkiem.
-Bo w tej chwili to on jest takim jajkiem. Jakby jeszcze coś przykrego na niego spadło mógłby sobie z tym nie poradzić. Martwię się o niego.
-Ty go po prostu kochasz.-powiedział pełen przekonania Valerio.
-Wcale go nie kocham.-powiedziałam zbierając swoje rzeczy i nie odzywając się do niego ani słowem.
-Czyli co? Teraz foch?-ja tylko na niego popatrzyłam nie odzywając się.
Po 10 minutach w, których spędziliśmy na zgaszaniu wszystkich świeczek i ogarnianiu domu.
Nagle moją drogę zatarasował Vermiglio:
-Chcesz zepsuć taki fajny dzień nieodzywaniem się do mnie? Okey. Wiem zrobiłem źle. Bardzo źle. Nie wiem jak to między wami jest ale Ci ufam i jak mówisz, że go nie kochasz to na pewno go nie kochasz.Mój błąd. Nie psujmy sobie tego dnia.-powiedział i uśmiechnął się, a ja tylko się do niego przytuliłam.
Potem wróciłam z Valerio do Trydentu. Stanęliśmy przed szpitalem:
-To co ja idę do Osmanego,a ty?
-Oddaję samochód do wypożyczalni. A potem lecę na kolację.
-No to smacznego.-uśmiechnęłam się.
-Jeszcze nie mam do czego.Ale dzięki tak na zapas.
-No spoczko. To cześć.Dzięki i do zobaczenia-powiedziałam i zamknęłam drzwi.
Po czym odwróciłam się na pięcie i skierowałam w kierunku szpitala.
Weszłam do sali Osmanego gdzie aktualnie nie było nikogo. Szkoda. Nie mam teraz nastroju zostawać z nim sam na sam. Miałam zaraz wrażenie, że wszystko się wyda, a ja go jeszcze bardziej załamie.
-Cześć Osmany.-powiedziałam.
-Hej. Myślałem,że już nie przyjdziesz.
-Skąd taki pomysł?
-No bo już wieczór Ciebie nie ma. Minęłaś się właśnie z moimi rodzicami.
-Szkoda. Przepraszam ale miałam zajęcia dodatkowe.
-Na pewno? Wyglądasz tak inaczej. Nie wiem jak to określić.
-Przesadzasz po prostu przygotowania do matury są męczące. Jeszcze nawet w domu nie byłam.
-Przecież nic by się nie stało jakbyś nie przyszła.
-Oj...Jak już obiecałam to słowa dotrzymuję.
-Ale zrozumiałbym, że masz nawał pracy.
-Wiem. Ale chciałam przyjść.-powiedziałam i się uśmiechnęłam.
-Cieszę się. Wiesz zaraz powinien się tu pojawić twój tata.
-O fajnie. Zabiorę się przynajmniej z nim do domu, bo nie chcę mi się iść.
-Mi też by się nie chciało jakbym od ran harował w szkole.
-Tak...Harowałam.-powiedziałam i się uśmiechnęłam.
Będę smażyć się w piekle. Będę mieć przesrane jak kto się o tym dowie.Co ja najlepszego wyprawiam?! Gdy już tata przyjechał do Osmanego pomógł mu w takich męskich łazienkowych sprawach potem trochę pogadaliśmy we 3 i zebrałam się z ojcem do domu. W samochodzie oczywiście zaczęło się maglowanie. Co tak późno wracam do domu? Jakie miałam powody itd. Oczywiście odpowiadałam dość zawile. I chyba tylko dzięki temu udało mi się jakoś przetrwać. Po powrocie do domu zjadłam kanapki, wypiłam herbatkę i wzięłam się do nauki.
*
Przepraszam was Miśki, że taki krótki ale teraz będą raczej tej długości ale częściej ^^
Liczę na komy ^^