Rozdział 35

Potem zaczęłyśmy gadać na inne tematy i tak dalej. Umówiłyśmy się, że jutro załatwię wszystkie papiery żebym mogła zamieszkać w internacie z Kaśką, a od poniedziałku będę mieszkać tu na stałe.

Ok.6 poszłam po ubrania do mieszkania Grześka. Chciałam wejść niezauważalna. Trochę się mi nie udało, bo obudziłam Grześka śpiącego na kanapie.

-Ania…Czekałem. Czemu nie odbierałaś ? Telefon Ci się rozładował?

Ja go po prostu olałam. Poszłam do łazienki. Przebrałam się, spakowałam  trochę ciuchów i najpotrzebniejsze rzeczy jak ładowarka itd. Już miałam wychodzić z pokoju gdy wpadł do niego Grzesiek.

-Ania. Przepraszam.

-Daruj sobie. Powiedziałeś to co chciałeś ja zresztą też. Od poniedziałku nie będę tu mieszkać. Nie będę Ci nie przeszkadzać i nie będę z twojego mieszkania robić burdelu. Zrozumiałam w końcu, że w tym mieszkaniu nie ma miejsca na taką dziwkę jak ja. –powiedziałam ze łzami w oczach.

-To nie tak.- wydusił Grzesiek.

-Dobrze wiemy, że tak jest. Ja też wiem, że jestem zwykłą dziwką. Zrozumiałam, że nie chcesz mieć ze mną nic wspólnego. Dlatego się wyprowadzam.

-Daj spokój. To tylko słowa.

-Dla Ciebie to tylko słowa! A dla mnie! Ty wiesz jak ja się czułam! Wiesz, że za insynuowałeś mi , że nie znasz  gorszej dziwki niż ja!

-Ty mi powiedziałeś, że spotykam się z dziwką!

-To była obrona ty zacząłeś .

-Nie prawda! To ty zaczęłaś się na mnie drzeć, że skąd wiem jak ty myślisz i tak dalej.

-Bo próbowałeś ze mnie zrobić debilkę! Wystarczy powiedzieć” Sorry. Zapomniałem. ”- powiedziałam

-Nie prawda! Nie chciałem z Ciebie zrobić debilki! Wmawiaj sobie dalej daleko zajdziesz!- krzyczał.

-Widzisz. Znów zaczynasz. Wychodzę. Wrócę potem po resztę rzeczy.-powiedziałam spokojnie.

Wróciłam do pokoju Kaśki i rzuciłam torbę na łóżko. Potem poszliśmy do szkoły. Na dużej przerwie udałam się po wniosek, żebym mogła zamieszkać na stałe w internacie. Niestety. Na razie nie mogłam tam zamieszkać. Przynajmniej do weekendu, bo potrzebny był mi podpis, któregoś z rodzica. Dobrze, że jadę na weekend do domu, bo mam urodziny. Wróciłam z Kaśką po szkole do internatu. Leżałam sobie tak na łóżku słuchając muzyki w słuchawkach gdy nagle do pokoju wpadła Kaśka:

-Ania…Ktoś do Ciebie…-powiedziała otwierając szerzej drzwi.

Ujrzałam w nich stojącego Grześka.

-To ja was może was zostawię.- powiedziała Kaśka ulatniając się z pokoju.

Grzesiek chwile stał w drzwiach po czym je zamknął i usiadł na moim łóżku.

-U Ciebie w pokoju jest wygodniejsze.-stwierdził po chwili.

-To jest mój pokój.

-Nie. Twój pokój jest u NAS w mieszkaniu.

-Raczej u Ciebie. Ja już tam nie mieszkam. Mama wpłaci Ci kasę za ten miesiąc spokojnie.

-Mi nie chodzi o kasę.

-Ja wiem, że Ci nie chodzi o kasę. Ty chcesz mieć święty spokój. Wreszcie to zrozumiałam i się dlatego wyprowadziłam. No może też dla tego, że wczoraj mnie zwyzywałeś od najgorszych. Tak. To też się przyczyniło.

 -Ania. To nie tak. Zadziałały po prostu nerwy. Ja nie chcę, żebyś się wyprowadzała i wcale nie myślę o tobie w ten sposób. Znaczy, że jesteś suką. Byłem po prostu wkurzony. Żałuje. Wybacz i wróć do domu, bo sobie nie poradzę.

-Masz Martynę.

-Ania…

-Poradzisz sobie. Nawet lepiej niż ze mną. Uwierz.

-Anka… Co mam zrobić, żebyś ze mną wróciła do domu.

-Nie wiem. Znaczy wiem ale Ci nie powiem. Domyśl się.

-No nie wiem…-myślał-Proszę wróć ze mną do domu.

-Nie.

-Przepraszam za to, że nazwałem Cię suką. Już nigdy tego nie zrobię. Obiecuję.- powiedział Grzesiek.

-Bingo.-powiedziałam przytulając go.-Teraz chodźmy do domu. Musze się porządnie wyspać. Te łóżka są strasznie nie wygodne.-powiedziałam łapiąc się za plecy, a Grzesiek zaczął się tylko śmiać.-Dziwie się, że Kaśka potrafi tak dobrze grać jak śpi na takim łóżku.-zaśmiałam się.

Pożegnałam się z Kaśką podziękowałam za nocleg i za uratowanie dupy po czym wróciłam z Grześkiem do mieszkania. To nie tak, że ja mu wybaczyłam. Po prostu. Nie chcę zaprzepaścić tej przyjaźni. Tylko poszłam do mojego pokoju. Rozpakowałam rzeczy i walnęłam się na łóżko z laptopem i przeglądałam Facebook i inne tego typu gnioty. Leżałam sobie tak spokojnie olewając  cały świat gdy do pokoju wpadł Grzesiek z dwoma kubkami herbaty.

-Mogę?-zapytał uśmiechnięty od ucha do ucha.

-Jak musisz.- powiedziałam robiąc mu miejsce na łóżku obok mnie.

-Musze- powiedział.

Usiedliśmy na łóżku i zaczęliśmy gadać:

-Jak we Włoszech?

-Długo by opowiadać. Zrozumiałam przez ten wyjazd parę ważnych rzeczy.-spojrzałam znacząco na rozgrywającego- No to jak tam z Martyną?

-Hmmm… Trudno określić. Sam już nie wiem.

-W niedzielę wyglądało na to, że doskonale wiesz czego chcesz.-palnęłam- Przepraszam. Nie powinnam.

-Spoko. Nic się nie stało.-objął mnie ramieniem. –To o której jutro wyjeżdżamy??

-Nie wiem. Kończę lekcje 13.50, a ty o której kończysz trening?

-Coś koło 13. To może przygotuj sobie już wszystko co masz zabrać, a ja jutro wezmę swoje i twoje rzeczy i przyjadę pod twoją szkołę, a potem pojedziemy prosto do Bełchatowa? Czy Kaśka z nami jedzie?
-Nie. Ona nie jedzie. Powiedziała, że będzie dopiero w sobotę. Przyjedzie autobusem, bo musi jeszcze coś w piątek załatwić.

-To spoko. – powiedział rozgrywający.

- A co zrobiłeś, że możesz jechać na moje urodziny? Martyna Ci nie zabroniła?-zaśmiałam się.

-Nie prawda. Ona nie może mi zabronić.

-Uuuu…Co się z tobą  dzieje?

-Nic. Znaczy zmieniam się na lepsze mam nadzieję.

-Nie zmieniaj się ja Cię kocham takiego jakim jesteś. – powiedziałam.

-Ja Ciebie też jak sis.- powiedział przytulając mnie i całując w czółko

Serio?! Teraz to kocha mnie jak siostrę!  W sylwestra było co innego! Dobra nie wracając do tematu. Po prostu się w niego wtuliłam i nawet nie wiedząc kiedy zasnęłam. Fart, że Grzesiek odstawił wcześniej te kubki z gorącą herbatą, bo było nie miło. Obudziłam się rano. Wtulona do Gregora, który nie spał tylko się mi przyglądał.

-Wyobrażam sobie teraz jak wyglądam. Nie musisz nic mówić.-zaśmiałam się.

-Ładnie jak zwykle.- powiedział przytulając mnie.

-Nie podlizuj się tak po tej kłótni! Zostaw sobie siły na popołudnie, bo poznasz moją calutką rodzinkę.- zaśmiałam się.

-Nie będzie tak źle. Tak właściwie to kto tam będzie?

-Dziś na pewno przyjedzie moja chrzestna z Krakowa z moimi dziadkami, mężem i moim kuzynem Dawidem.

-A ile ten Dawid ma lat?-zapytał zaciekawiony rozgrywający.

-Mój rocznik.

-Fajnie. A to już wszyscy?

 -Nie. W sobotę po południu przyjedzie mój chrzestny z Warszawy plus jego małżonka i dwójka dzieci.

-Wiek proszę.- powiedział Grzesiek.

-No to mój chrzestny to ma jakie…

-Dzieci… Debilu.- powiedział Grzesiek.

-Eeeej! Miałeś mnie tak nie nazywać.

-Przepraszam niechcący nie chciałem Cię urazić. – powiedział mocno się do mnie przytulając.

-Lajt. Wiem. No to moja kochana kuzynka Magda ma lat 17,a Judyta…

-No??

-Nie wiem ile ona ma lat…- zaczęłam się śmiać.

-Patologia…

-No to powiedz ile twoi wszyscy kuzyni mają lat??

-No w sumie też racja.- powiedział.

-Dobra Gregor, która godzina?

- Już sprawdzam… 4.57?!

-4.57?!-zapiszczałam.

-Tak. Dokładnie. – powiedział odgarniając moją grzywkę za ucho- Mamy czas, żeby przynajmniej pogadać. –uśmiechnął się.

-To o czym chcesz ze mną pogadać?
- Ile tak na oko ma ta Judyta? –zapytał.

-Grzesiek!!! Za młoda dla Ciebie. Ok.20.

-Wcale nie za młoda! Znaczy wiesz ja referuje od 17 w górę wiek.

-Nastoletni zboczeniec! No normalnie…pedofil! – powiedziałam rzucając w niego poduszką.

-Żartuje…Chociaż jak jest taka ładna jak ty to… Czemu nie ??

-Debil!-zaśmiałam się rzucając w niego drugą poduszką.

-Ej!! Nie pozwalaj sobie! Jak tak można!- zapytał przetrzymując mi ręce, a ja specjalnie zsunęłam się z łóżka i wylądowałam na podłodze.

Razem ze mną Grzesiek. Przygniótł mnie tym swoim cielskiem pisnęłam tylko:

-Złaź.! Oddychać nie mogę pacanie!

-Serio. Jak by ta cała Judyta była tak ładna jak ty to nie mam nic przeciwko- spojrzał mi w oczy.

-Tak. Uroda jest u nas rodzinna.- zaśmiałam się patrząc dalej w oczy Grześka.

-Wiem. To widać po twojej mamie. W sumie to jak bym spotkał taką sztukę to też bym nie odmówił!

-Grzesiek! Ja się ciebie zaczynam bać! Złaź ze mnie ty przebrzydły erotomanie.

-Gdybym był erotomanem to nie leżałbym tak spokojnie na tobie. Nie uważasz?

-Uważam, że nadal robił byś to samo co teraz ponieważ robisz to tak często z Martyną, że nie dał byś ze mną teraz rady.

-A chcesz się przekonać?-zapytał się śmiało.

-Nie. Wolałabym nie.

-No właśnie. Ty nie wiesz co mój kolega potrafi.

-Jednak chyba trochę wiem.- zaśmiałam się – Dobra nie ważne.

-Oj Anka! Żyć mi kobiety nie dają mówię Ci.

-Tobie?? Niby które?

-Wszystkie. Pełznął do mnie jak muchy do czegoś tam…

-Pełznął do Ciebie jak muchy o czegoś tam?! Bardzo…. Interesujące.

-Nie wierzysz mi?!

-Zauważyłeś Grzegorzu, że o 5 nad ranem pieprzymy jak potłuczeni??

-Jestem w stanie to zauważyć Anno.

-To co z tym robimy??- zapytałam.

-Nie wiem . Porobiłbym coś ciekawego. – powiedział schodząc ze mnie i podając mi dłoń.

-Dzięki. Co byś interesującego porobił o 4 nad ranem?- zapytałam.

- No nie wiem… Szkoda, że….- objął mnie od tyłu i zaczął gładzić moje ramie.

-Nie ma tu przy tobie Martyny.- zaczęłam śmiać się jak dzika.

-No co ty…. Chciałem powiedzieć, że nie ma nic dobrego do jedzenia, bo jestem głodny..

-Hahahaha….

-Jesteś perfidna. Jak ty możesz tak ludzi oceniać?- oburzył się środkowy.

* 

Mamy 35!   Dziękuję za wszystkie komentarze i tyle wejść ;D Jak czujecie się po dzisiejszym i piątkowym meczu polaków, bo ja średnio ostro. Tak poza tematem wybieracie się może na jakiś mecz kadry w tym roku, bo ja wybieram się 8 września na memoriał Wagnera w Płocku na mecz Polaków z Rosjanami i Niemców z Holendrami.