Rozdział 38

-Serio?! Będziesz bajerował z Olką?- zapytałam odchodząc.

-Co?! Ładna jest, nie jest twoją rodziną więc chyba mogę.

-Możesz wszystko co chcesz.-poklepałam go w policzek i odeszłam, bo przychodzili inni ludzie.

Przyszły osoby, które znałam z gimnazjum, z którymi chodziłam przez te 2 miesiące do liceum w Bełchatowie oraz siatkarze Skry. Niektórzy znaczy się Kłos, Kurek, Aleks, Konstantin oraz przedstawiciel  Delecty Bydgoszcz Andrzej Wrona, którego zaprosiłam, bo bardzo polubiłam się z nim na sylwestrze.

W końcu  gdy wszyscy się pojawili czas było zacząć. Najpierw usiedliśmy przy stole i jedliśmy. Znaczy niektórzy jedli, bo Grzesiek zbyt pochłonięty był gadką z Olką. Serio?! Jak ma się tak zachowywać przez cały wieczór to wolałabym, żeby wgl nie przyjeżdżał na moje urodziny tylko siedział w tym Spa z Martyną. Dobrze, że potem nie miałam nawet czasu się przyglądać ich poczynaniom, bo zaczęłam tańczyć sobie z ludźmi.  Nagle Kłos zawołał mnie do ich stolika:

-Anka! Chodź się z nami napić!- zawołał mnie.

-Tylko weź swój kieliszek.- powiedział Kurek.

-Spoko. Moment. – powiedziałam.

Podeszłam do stolika przy, którym gadał Grzesiek i Olka. Szybko wzięłam swój kieliszek i spotkałam się z pytającym spojrzeniem Grześka:

-Gdzie idziesz?-zapytał się mnie.

-Do chłopaków. – powiedziałam odchodząc.

Gdy już doszłam powiedziałam:

-No ale gdzie ja mam usiąść?

-Na kolanach.- wypalił Kurek.

-Na pewno. Już. – zaśmiałam się.

-No chodź do Andrzejka.-poklepał swoje kolana.

-Skoro nalegasz.-zaśmiałam się siadając na kolanach Wrony.

-No to co pijemy. –uśmiechnął się Kłos.

-Za zdrowie solenizantki.- powiedział Kurek.

-Zdrowie.-powiedzieliśmy wszyscy na raz i wypiliśmy po kieliszku.

 Śmialiśmy się tak i gadaliśmy gdy nagle podbił do mnie Marcin:

-Chodź Anka. Potańczymy trochę.-wyciągnął do mnie rękę.

-Jasne. Przepraszam chłopcy ale idę tańczyć.- zaśmiałam się.

Po dwóch piosenkach tańczyłam z Kłosem potem z Kurkiem, Aleksem znów z Kurkiem, Krzyśkiem, Cupem moim kolegą z gimka, paroma innymi osobami i Wroną. Andrzej jest świetny cały czas się z nim śmiałam i gadałam tańcząc. Nagle podszedł do nas Gregor:

-Podbijamy.

-Spoko. Jak coś wiesz gdzie mnie szukać. –puścił mi oczko i odszedł.

-Co chcesz?- Zapytałam się Grześka.

-Nic. Pilnuję Cię, żebyś zbytnio z kimś nie zabalowała.

-Z Wroną? Przecież to najmilszy i najporządniejszy chłopak jakiego znam. – zaczęłam się śmiać.

-To może z nim zamieszkasz jak masz mnie już dość. – powiedział tańcząc ze mną.

-Wiesz doskonale, że to nie tak. Po prostu… Ja go lubię jak kumpla i  mogę z nim gadać o wielu rzeczach, a Ciebie kocham jak brata i mogę gadać o wszystkim.- powiedziałam. 

-Ale ja zawsze jestem tym najgorszym. Zawsze jak nie Juantoaren’a to Wrona. Nie ma dnia gdybym nie musiał o Ciebie walczyć.

-Jak walczyć? Ty o mnie nie musisz walczyć. Przecież ja zawsze będę twoją przyjaciółką.

-Ale to nie o to chodzi…- Mówił Grzesiek.

-Odbijany…- wyszczerzył się Piotrek. (mój dobry kumpel z gimnazjum)

-Pogadamy później. Dobrze?-zapytałam się.

-Spoko. Tyle czasu czekałem poczekam jeszcze. – powiedział Grzesiek odchodząc i przysiadając się do Krzyśka i paru kolegów z mojej byłej klasy.

-Jak tam u Ciebie?-zagadał do mnie Piotrek.

-Spokojnie, żyje. Głównie czas mija mi na kłócenie z Grześkiem.-zaśmiałam się.

-Jest tak źle?

-Od pewnego czasu niestety tak.- powiedziałam.

-Czyli od jakiego? Mogłoby się wydawać, że jesteście niemal doskonałą parą.

-Nie jesteśmy parą Piotrek. Po prostu przyjaźnimy się.-uśmiechnęłam się.

-Ale on Cię kocha. To widać. – powiedział patrząc mi w oczy.

-No… Jak siostrę.

-Młoda…Młoda

-Starsza od Ciebie. – zakpiłam.

-Może czas zmienić podejście do Grześka.  Nawet jak byłaś młoda to podchodziłaś do niektórych spraw zbyt emocjonalnie.

-Wiem o tym. Masz rację. Czas się zmienić.-uśmiechnęłam się.

-Właśnie! Zwłaszcza, że jesteś już taka stara.- uśmiechnął się i mną okręcił.

-Yyyy…Tylko nie stara.- uśmiechnęłam się.-Dobra lecę się napić.- uśmiechnęłam się.

-Jasne leć.- zaśmiał się i podbił do Weroniki.

Poszłam do stołu i wypiłam z chłopakami  po kieliszku. Po czym Dj zapowiedział, że teraz czas ma uroczyste ochrzczenie mojej dorosłości.  Musiałam podeprzeć się na krześle łokciami, a chłopacy sprzedali mi 18 pasków. Aż miałam chyba dupę w prążki. Najgorszego laka dostałam od Grześka, bo nie trafił mi w pupę tylko plecy.

-Ała.- Powiedziałam podnosząc się z krzesła.

Potem chłopacy zaczęli mnie podrzucać. 18 razy. Trochę się bałam, że zaryje w sufit. Potem jeszcze były różne takie ecie pecie. Jeszcze Potem poszłam pić z chłopakami i dalej jak by to delikatnie określić urwał mi się film.

Obudziłam się najebana w łóżku z Łomaczem.  Déjà vu.

-Co ty tu robisz??-zapytałam.

-No jak to co… Nie pamiętasz tej nocy?

-Pamiętam jak zamiast uderzyć mnie paskiem w dupę  trawiłeś w plecy. Aż mam pręgi. Nie pamiętam, że po tym całym chrzcie mojej dorosłości poszłam pić z chłopakami dalej nic.

-No to ja Ci powiem, że…

-Mam się przygotować na szok?-zapytałam.

-Nie, po prostu tak się schlałaś, że prosiłaś mnie, żebym z tobą dzisiaj spał, bo nie wyrobisz. No i się w nocy zrzygałaś.

-Serio? Gdzie? Kiedy?

- No w łóżku. Tak o 7. Dobrze, że podałem Ci miskę i ręcznik.

-Jezu! Grzesiu! Dziękuje Ci! Jesteś kochany!

-Wiem, a ty mnie o najgorsze posądzasz.- powiedział wkurzony.

-Przepraszam.- zrobiłam minkę zbitego psa- Idę teraz umyć zęby.

-Pamiętasz, że obiecałaś ze mną pogadać?

-Jasne-powiedziałam szczotkując zęby.-Która godzina?

-Co?!-śmiał się Grzesiek.

Ciekawe jak on by mówił z ustami pełnymi piany.

-Która godzina?!-zapytałam.

-A godzina? Już Ci mówię 10. No czyli spaliśmy z 3 godziny.

-Miło.-powiedziałam wycierając buzie.

- O 12 mamy twoje urodziny dla rodziny.

-Zrymowało się.- uśmiechnęłam się.

-Ładnie się uśmiechasz.- powiedział Grzesiek.

-Wieeem.. Żartuje… Dziękuje. Gdzie są moje prezenty?- zmarszczyłam brwi.

-Na twoim biurku. Ślepoto.-zaśmiał się.

-Zobaczmy co dostałam. –powiedziałam otwierając kolejne torby. –„18 lat skończone wszystkie chwyty dozwolone.” Przeczytałam  kartkę z, której wyleciała kasa. Był to prezent od Krzyśka, Marcina, Olki i Kaśki. Do tego dostałam różowy masturbator.

-Miło. –zaśmiał się Grzesiek- Wiesz w sumie to Ci się przyda –zaśmiał się.

-Myślisz, że będę się masturbować?! Nigdy. – powiedziałam rozpakowując wielkie pudło w, którym okazało się, że jest Xbox.

-Miło. zaśmiał się.

Reszta rzeczy to była kasa. Potem Grzesiek poszedł do siebie się ubrać, a ja też wyciągnęłam jakieś ciuchy i się ubrałam. Postawiłam na jeansy rurki do tego biały luźny t-shirt ze zdjęciem jakiejś kobiety z reserved i luźną czarną rozpinaną bluzę z H&M.

Potem zeszłam na dół. W salonie siedział tata z dziadkiem. Babcia piła cappuccino w kuchni, mama zmywała naczynia.

-Gdzie reszta rodzinki?-zapytałam się.

-Dziewczyny i Dawid śpią jeszcze, a twoi wujkowie i ciocie wyszli sobie pozwiedzać. – powiedziała moja mama. 

-Rozumiem- odpowiedziałam- Grzesiek już zszedł?

-Też gdzieś przed chwilą wyszedł.-odpowiedziała.

-Okeeey. To ja idę do siebie.- powiedziałam.

Już byłam na schodach gdy rozdzwonił się mój telefon:

-Halo?-odebrałam.

-Cześć. Kacyk jest?-zapytał się mnie Andrzej.

-Lekki. –powiedziałam.

-Co tam porabiasz?

-Nudzę się. Grzesiek gdzieś polazł moje kochane cioteczne rodzeństwo jeszcze śpi więc…Nudy.

-Rozumiem. Może masz ochotę na spacer, bo ja to jestem trochę spity i świeże powietrze mi dobrze zrobi.

-Ok. To gdzie się spotkamy?-zapytałam

-Będę u Ciebie za 15 minut.

-Spoko.- odpowiedziałam.

Nawet nie doszłam do pokoju, a już schodziłam na dół założyć kurtkę i buty.

Gdy już byłam ubrana krzyknęłam:

-Wychodzę na spacer z Andrzejem.

-Tylko wróć na 12 dobrze?

-Jasne.- odpowiedziałam wychodząc z domu.

Wyszłam przed bramę i zobaczyłam Wronę opierającego się o barierkę przy chodniku.

-Hej.-uśmiechnęłam się.

-Witaj- powiedział całując mnie w policzek.

-To co idziemy?

-Jasne.-odpowiedział.

-Co tam u Ciebie?

-Nic. Lekki kacyk jest. Znaczy nie lekki ogromny. Dziś wieczorem wracam do Bydgoszczy, a zadzwoniłem do Ciebie, bo też mi się nudziło. Wiesz Kłos leży martwy w łóżku i pomyślałem, że ty też się nudzisz.

-Telepatia-zaśmiałam się.

-Lubię jak się śmiejesz.- odpowiedział.

-Dzięki. Dzisiaj też Grzesiek mi to mówił.-zaśmiałam się- A potem się gdzieś ulotnił i nawet nie powiedział gdzie.

-Do kochanki pewnie.-zaśmiał się Wrona.

-On może mieć jedynie dziewczynę w Bełchatowie o, której nic nie mówi, bo łączy go z nią tylko seks.

-A on nie jest z tą Martyną??-zapytał podejrzanie Wrona.

-Nie, wczoraj podobno zerwali.- uśmiechnęłam się

-A ty się cieszysz, że twojemu przyjacielowi się nie układa?-zapytał się mnie.

-Bo oni do siebie nie pasowali. To była po prostu jego strata czasu. Dobra nie gadajmy o nim i tak dużo za dużo jest jego osoby w moim życiu- Zaśmiałam się- Gadaj co u Ciebie?

-Nooo….Nic. Monotonia. Trening, trening, puste mieszkanie. Potem znowu  trening, trening puste mieszkanie i tak co dziennie. Grzesiek to szczęściarz, że ma kogoś takiego jak ty.

-Uwierz. Czasem nie jest łatwo ale i tak go kocham jak brata… On jest taki miły i troskliwy, a przy tym wiem, że nie da mi zrobić krzywdy.

-Ty też dla niego wiele znaczysz. To widać. – powiedział smutny.

-Masz chęć kogoś poznać? I coś zmienić w swoim życiu? Zgadłam?

-To aż tak widać.

-Nieee…Troszeczkę.- uśmiechnęłam się. –Wracając do tematu. Zawsze jak chcesz pogadać to zadzwoń lub napisz, a nie siedzisz sam w tym mieszkaniu jak kołek.

-Nie siedzę sam… Z kolegami z drużyny często siedzę ale wiesz. Brakuje mi bardziej kobiecego towarzystwa.

-Mogę Cię przytulić i dać buziaczka. –powiedziałam, a środkowy tylko rozłożył ręce na środku chodnika.

-Poznasz jeszcze kogoś. Gwarantuję. W najbliższym czasie.-uśmiechnęłam się i dałam mu buziaka.

-Właściwie… To jest taka jedna. W sylwestra ją poznałem i ciągle o niej myślę…- odpowiedział.

*

Tadaaam!  Sorry, że dopiero teraz ale wróciłam z imprezy nad jeziorem i jestem lekko podpita więc jeżeli nie zauważyłam jakiś błędów to przepraszam. Kolejny rozdział...Niebawem;D Zachęcam do komentowania i no piszcie z kim chcielibyście, żeby Anka była.